Decembereditie Keats! (01)
Tekst: Hein Jaap Hilarides
Foto’s: Henk Bootsma
Het bezoek aan Age Tichelaar brengt mij plotseling naar mijn schooljongens- en jongensjaren. De bekende scheidsrechter en onderscheiden vrijwilliger woont namelijk in de straat achter de middelbare school waar ik jarenlang heen fietste. Wij bevinden ons in Harlingen, in de ADS-buurt. De ‘Achter De Schouwburg’-buurt, zo legt Tichelaar uit.
De schouwburg is het ter ziele gegane Trebol. Deze buurt heeft vele bekende kaatsers, Lanenkaatsers en voetballers voortgebracht: de gebroeders Van Dijk, Johnny Ligthart en Age is geboren in de straat waar Hotze Schuil woonde. En zo komen er nog veel meer namen voorbij uit de kaatsgeschiedenis. Het hele huis staat en hangt tot de nok toe vol met bekers, medailles, lintjes, tegeltjes en foto’s van voetbalelftallen en kaatsparturen en plaatjes waar Age Tichelaar op staat als vrijwilliger. Hij heeft ook prijzenkasten aan de muur met de trofeeën van Harlingen, de voetbalclub wel te verstaan.
Ridder in de Orde van Oranje-Nassau
Als kaatsscheidsrechter heeft hij het klavertje vier gewonnen. Hij was scheidsrechter op de Pupillen-Welpen-bond, de Schooljongensbond, de Freule en de Meisjes-bond. Een van de mooiste herinneringen heeft Tichelaar aan de Freule van 1998. Hij was toen scheidsrechter in de finale tussen Menaam en Berltsum. Naast een prijzenkast met bekers en tegeltjes pronkt de onderscheiding tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau. ‘Ik was in een klap koningsgesind,’ merkt Tichelaar met de typerende Harlinger humor op.
Toch is Age maar een halve Harlinger. Zijn vader kwam uit Leeuwarden. Hij ging regelmatig naar Cambuur, maar had ook een groot hart voor V.V. Harlingen. Evenals Age was hij er jarenlang vrijwilliger. Over vrijwilligerswerk gesproken. Over twee jaar is Tichelaar vijftig jaar bij de Elfstedentocht. Hij wordt dan tachtig. En Age is al zestig jaar vrijwilliger bij Harlingen. Ze zeggen tegen hem dat hij vast wel honderd wordt. ,,Maak er dan gelyk honderdfijftig fan, ju’’, voegt Age eraan toe.
Zelf reisde Tichelaar ook bijna zijn hele leven naar Leeuwarden. Hij werkte drieënveertig jaar voor de kruideniersketen ViVo. Hij bracht bestellingen weg naar klanten van de Vrijwillige Inkoop- en Verkoop Organisatie. De ViVo ging later op in Super de Boer.
Age is de tweede uit een gezin van vijf. Zijn oudste broer Herman overleed in 2008. Dat is een groot gemis. De broers Tichelaar woonden bij elkaar en waren altijd samen. Sommige mensen dachten dat ze tweelingbroers waren. ,,We konnen mekaar niet misse, maar we misse mekaar wel.’’ Ze deden alles samen, ook veel vrijwilligerswerk.
Maar naar het kaatsen. Age is als jongetje van vijf jaar begonnen als aanmerker bij het Lanenkaatsen. Johan Jansen had hem onder zijn hoede. Age heeft zelf ook wat gekaatst, maar zijn hart lag meer bij het scheidsrechter zijn. Met het openbaar vervoer reisde hij de hele noordwesthoek van Friesland af. Een keer moest hij naar Schiermonnikoog. ’s Morgens om half zes vertrok hij met de trein, toen met de bus van Leeuwarden naar Lauwersoog en vandaar met de boot naar het eiland. ’s Avonds om halftien was hij weer thuis. ,,Is toch mooi? Of niet, dan? Su kom je ergens.’’
Onvermijdelijk komt de naam van Wiebe van Dijk ter sprake. De mannen kennen elkaar goed. ,,Wiebe ken ut mooi sêge. Ast d’r niet bist, dan hale wij dij op. En âns nimme wij de kist met.’’ Ze treffen elkaar omdat Age conditietrainer is bij de oude mannen. Ze doen de conditietest en oefeningen. Het partijtje fluit Age natuurlijk. En na afloop even borrelen. En zo zijn we alweer bij het voetballen. Dat is toch de allergrootste liefde van Age Tichelaar.
Gemeentemuseum bedankte vriendelijk voor aanbod
Mijn oog valt op een foto die vanuit de lucht is genomen. Te zien is het bolwerk en het grote witte huis waar Piet Paulusma woonde. De weerman keek uit op Trebol. Maar het gaat om de jongeman met de witte muts. Dat is prins Willem Alexander. Hij rijdt de Elfstedentocht. Maar dan hebben we het alweer over andere prijzen in de kamer. De prijzen van de wandeltochten zijn van Age zelf en de bekers en medailles van het zaalvoetballen. Al met al heeft hij meer dan duizend prijzen in zijn huis. Onlangs was hij bij het Gemeentemuseum, het Hannemahuis. Hij bood de sportprijzen aan. Misschien was er een mooi plaatsje voor het voetbalerfgoed in het museum. Maar het Gemeentemuseum bedankte vriendelijk voor zijn aanbod.
Bekende voetbaltrainer niet veel groter dan Age zelf
O, en daar staat Age met Foppe de Haan op de foto. De bekende voetbaltrainer was niet veel groter dan Age zelf. Maar wat een leuke man. Hij heeft hem ontmoet bij de Boeren-PC in Easterein. Daar ging hij wel eens heen met oud-kaatser Tsjerk de Groot. Die haalde hem dan op en bracht hem weer thuis. ‘Is toch mooi?’
Ja, Age kan het wel pratende houden. Geen tel is het stil. De mooiste opmerking maakte hij bij binnenkomst. Ik had door de telefoon verteld dat ik me herinnerde dat hij soms scheidsrechter was bij Schooljongens- en Jongenspartijen die ik had gekaatst. ,,Nou, seun’’, zei Tiggelaar bij de deur, ,,As we maar lang genoeg leve, dan komme we mekaar fansels weer ’n keer teugen.’’
Ik kom Age vast weer een keer tegen voordat hij honderdvijftig wordt.
Volledige Keats! in PDF
Een aantal verhalen uit de decembereditie van de Keats! worden gepubliceerd op de website. Na afloop van deze serie ontvangen alle KNKB-leden het volledige opgemaakte digitale magazine met nog meer verhalen, columns en achtergrondinformatie.
