Tekst: Rynk Bosma
Foto's Henk Bootsma (album)
In een weergaloze eindstrijd op de vrije formatiepartij in Minnertsga van woensdag 17 juli streden de parturen van Steven Koster, Gerben de Boer en Rick Minnesma en opponent Menno van Zwieten, Gabe Jan van Popta en Tjisse Steenstra net zolang tot alle hout aan de telegraaf hing. Op 5-5 en 6-6 miste Steenstra het perk.
Een kleine paleisrevolutie in kaatsland met de jeugd in de hoofdrol, zo zou je met enige overdrijving kunnen stellen. In Huizum won de formatie van Steven Koster ook al, maar toen was Minnesma nog zo bescheiden dat hij zijn partuur op plek drie of vier plaatste in het krachtenveld van de vrije formatie in de hoofdklas. Misschien ietwat te bescheiden, want wat de krachtpatser uit Dronryp in Minnertsga liet zien was van een hoog niveau en dat gold ook voor Koster en De Boer.
Heb het al eerder geschreven, je moet in topvorm zijn en boven jezelf uitstijgen wil je het partuur Van Zwieten verslaan omdat dit partuur met die zo sterke opslag altijd een bepaald niveau aantikt. Dus toen het jeugdige groene gif van Koster en zijn maten uitliepen naar 4-1 leek de tijd rijp om zachtjes te denken aan een soort paleisrevolutie. De heersende koning onder de parturen die via een achterdeur naar lagere oorden werd verbannen.
Het werd echter een erg nipte verbanning voor even via de hoofduitgang en met opgeheven hoofd. Want de heren in het blauw toonden zich opnieuw taai, Steenstra nam de eerste opslag en het papier van streepjes vertelt het merkwaardige verhaal dat Van Zwieten meer zitballen had in de finale dan Steenstra. Maar Steenstra is altijd een aanhanger van de leer die onverstoorbaarheid predikt en zelden of nooit uit evenwicht is te brengen.
Op 4-2 en 6-6 dwong Steenstra een echt uitstekend kaatsende De Boer tot een kwaadslag om vervolgens Minnesma twee keer miraculeus in het achterperk te verrassen. En vervolgens zelf de 4-4 in eersten binnen te halen met een bovenslag op 6-2.
Het pleit voor het flexibele en tactische denken van het perk De Boer-Minnesma dat er na die twee zitballen direct gehandeld werd. Minnesma bij de opslag van Steenstra in het voorperk en De Boer achterin. Die plek misstaat de rossige uitslager niet omdat hij een langere slag heeft. Bovendien blonk hij met uiterst beheerste retourslagen uit op de boven. Uitblinken deed ook Koster aan de opslag die op de zes trefzeker was. Op twee spellen gelijk veroverde hij op 6-2 met een zitbal het vijfde eerst en vierde dit met het laaiende vuur dat jeugd eigen is.
Toen Van Popta in het volgende eerst echter op 6-4 de kaats bekwaam passeerde, kon het kansenspel van het laatste eerst beginnen. Met een merkwaardige rol voor Minnesma. Eerst miste hij tweemaal het perk, even later compenseerde hij dit later in het eerst met twee bovenslagen. Die op 6-4 was wel heel belangrijk want nu mocht Steenstra het met alle hout aan de telegraaf opnieuw proberen. De intentie van die bal diep in het achterperk was identiek aan die twee eerdere diepe, succesvolle ballen richting kwaadlijn. Maar omdat ook Steenstra de ballen niet altijd aan een touwtje heeft, viel de bal deze keer net buiten het perk. Dolle en opgeluchte vreugde bij de jongens in het groen, de gedoodverfde favoriet verslagen. Gelatenheid bij Steenstra die zijn verlies nam met de houding van ‘dit heart der ek by’ want ook in het kaatsen is het niet alle dagen feest.
Die kwalitatief hoogstaande finale moest overigens wel veel goedmaken want alleen de eerste partij tussen de parturen Van Zwieten en Gert-Anne van der Bos, Taeke Triemstra en Erwin Zijlstra verdiende de aandacht van een vergrootglas. Voor de mannen in het oranje wordt het steeds belangrijker om te weten waar zij nu precies staan in het krachtenveld van de vrije formatie. Een test waarvoor met name Van der Bos met glans slaagde. Hij toonde toch aan dat hij de stijgende lijn te pakken heeft.
Dat hij op de stand 4-3 en 6-2 het perk miste zijn cijfers zonder context. Een risicovolle misser die hem niet aan te rekenen was want de kaats was zo klein dat je een vergrootglas nodig had om de luttele centimeters te tellen. Dat het van 5-3 toch nog 5-5 werd tekent de veerkracht van het partuur Van der Bos. Op 6-4 sloeg Van Popta boven, maar het was over de gehele partij genomen vooral het ietwat fletse spel van Zijlstra dat de doorslag gaf.
Die fletsheid had ook het trio Marten Bergsma, Jorn Lars van Beem en Hendrik Kootstra. Tegen de latere winnaars werd het een kansloze 5-1 nederlaag. Kootstra schijnt fysiek niet geheel fit te zijn, reden om de opslag aan Van Beem te laten. Bergsma schijnt een afgescheurde kruisband aan de achterkant te hebben, maar heeft daar volgens eigen zeggen geen last van. Toch donkere wolken met de PC op komst.
De zo talentvolle opslager Johan Sipma uit Moarre - Ljussens mocht Haye Jan Nicolay vervangen die door privé omstandigheden afwezig was. In de tweede omloop tegen de latere premiewinnaars verliep het allemaal dramatisch. En dat verdiende het partuur met Hessel Postma en Pieter Jan Leijenaar nu ook weer niet. Op 4-0 behaalden zij de eerste twee punten in de partij en daar bleef het bij. Op 5-0 en 6-0 was het lijden voorbij.
Uitslag Minnertsga: 1. Steven Koster, (Tzum), Gerben de Boer (Exmorra) en Rick Minnesma (Dronryp); 2. Menno van Zwieten (Heerenveen), Gabe-Jan van Popta (Bolsward) en Tjisse Steenstra (Bitgummole).
Cijfers Minnertsga
Eerste omloop: 1. Menno van Zwieten, Gabe-Jan van Popta en Tjisse Steenstra – 2. Gert-Anne van der Bos, Taeke Triemstra en Erwin Zijlstra 5-5 en 6-4; 3. Johan Sipma (voor Haye Jan Nicolay), Hessel Postma en Pieter Jan Leijenaar - 4. Paul Dijkstra, René de Haan en Riemer Hoekstra 5-3 en 6-6; 5. Bauke Triemstra, Dylan Drent en Patrick Scheepstra - 6. Peter van Zuiden, Jelle Cnossen en Willem Heeringa 3-5 en 0-6; 7. Marten Bergsma, Jorn Lars van Beem en Hendrik Kootstra - 8. Steven Koster, Gerben de Boer en Rick Minnesma 1-5 en 6-6.
Halve finale: 1. Menno van Zwieten c.s. - 3. Johan Sipma c.s. 5-0 en 6-0; 6. Peter van Zuiden c.s. - 8. Steven Koster c.s. 1-5 en 6-6.
Finale: 1. Menno van Zwieten c.s. - 8. Steven Koster c.s. 5-5 en 6-6 (partuur Koster wint)
