Tekst: Jelle Bangma
Foto's: Henk Bootsma
Suzanna Allema (15) uit Niawier sloot vorig jaar het seizoen af als de nummer één op de lijst van schoolmeisjes. Bovendien won zij met haar afdelingsmaten ook het NK. Alle reden om af te reizen naar het hoge noorden, haar op te zoeken en een paar leuke vragen te stellen. Suzanna zit daar niet echt op te wachten, maar ontvangt mij toch zeer vriendelijk. We schudden handen!
Huize Allema blijkt goed bezet met een zestal peutertjes die bij mem Antsje in de kinderopvang rondscharrelen. Maar de tafel wordt schoongeveegd, stoelen worden geruimd en ook wij nemen plaats in de achterkamer voor het diepte-interview. Hoe succesvol is die Suzanna eigenlijk en hoeveel kransen won ze in 2021… ‘Uhhh… ja, hoefolle… dat wit ik net iens presys’. Na enig rekenwerk met heit en mem komt Suzanna op een stuk of twaalf. Maar zo bijzonder is dat niet, dat gebeurde immers al een aantal jaren achtereen.
‘Doe waarden ús heit en de coach flink boas!’
‘Ja, de moaiste krânse wie fansels dy fan it NK. Wy wûnen it yn ‘e finale fan Dronryp mei 5-4.’ Echt soepeltjes verliep die finale trouwens niet. Het partuur Suzanna, HesterTorensma en Isabella Sijtsma nam weliswaar een 2-0 voorsprong, maar kwam daarna met 2-4 achter. ‘Doe waarden ús heit en de coach flink boas!’ Blijkbaar hielp dat om de dames weer op slag te krijgen, want Dronryp kreeg er geen eerst meer bij. Als prijs werd niet het traditionele bordje uitgereikt, maar kregen de meiden een beeldje: een kaatsmeisje met een opspringende staart die de bal opslaat. Toch is Suzanna kritisch: ‘Sjoch, it famke hat de ferkearde foet foar.’
Suzanna is vierdejaars leerling op het Dalton in Dokkum, maar vooral een echte sportmeid. Ze voetbalt ook al jaren bij Ropta Boys, eerst met de jongens en nu in een damesteam. Ze traint drie keer per week, geeft zelf training aan de kabouters op het dorp en met de wedstrijden daar nog bij staat ze zomaar vijf, zes dagen per week op het sportveld.
De training volgt ze bij JDV keatstoppers in Beetgum, waar ze heel veel heeft geleerd van Marten Feenstra, die daar nu jammer genoeg is gestopt. Tsjisse Steenstra en Hans Wassenaar lopen daar ook rond en Suzanna is vol lof, ook over de trainers die nu de dienst uitmaken: Melissa en Kevin Jordy Hiemstra en het duo Paul Dijkstra en René de Haan. ‘Ik haw dêr écht folle better opslaan leard. Earder koe ik noait kwea-op, mar no moat ik der om tinke.’
Komend seizoen voor het eerst bij de Meisjes wordt gezien als een leerjaar. Maar ze heeft één groot voordeel: haar afdelingsmaten Hester en Isabella gaan ook mee over naar de Meisjes. Als afdelingspartuur gaan ze dus door en zullen ze toch worden gevreesd. Natuurlijk staan de klassiekers ook op hun lijstjes. En het gezin Allema heeft er alles voor over. De vakantie wordt om de kaatshoogtepunten heen gepland, om van het brengen en halen naar de training en de wedstrijden maar te zwijgen. Ze kijken dan ook reikhalzend uit naar het komend seizoen, waar Suzanna geen enkele wedstrijd wil gaan missen.
Mede mogelijk gemaakt door:
